Onderlinge interactie is de beste leerschool

‘Blijvend leren’ is inmiddels een evidentie geworden voor alle sectoren en ongeacht het functieniveau. Dat bedrijven daarin een sleutelrol kunnen - en bij voorkeur moeten - spelen staat evenzeer buiten discussie. Maar waar veelal gefocust wordt op een gepersonaliseerd leeraanbod in lijn met een carrièreplanning, wordt nu een andere visie vooruitgeschoven. Steeds meer organisaties voorzien in een ruim aanbod opleidingen en vormingen die de individuele ontplooiing van hun medewerkers ondersteunen en stimuleren. Bij de keuze van een werkgever is de mogelijkheid tot bijleren en vervolmaken vaak een beslissingsfactor voor sollicitanten. Maar in de praktijk blijkt de motivatie om te leren een lastig onderwerp te zijn.

Organisaties die inzetten op ‘learning & development’ (L&D) doen dat veelal via een aanbod asynchroon leren, met gepersonaliseerde content die buiten de werkuren kan ‘geconsumeerd’ worden. Het rendement van deze aanpak blijkt echter vrij beperkt. Uit onderzoek blijkt dat 45 tot 85% van wat aldus geleerd wordt, verloren gaat. Vooral ’s nachts gat heel wat informatie verloren – gelukkig zelfs - want zo blijft het brein opgeruimd. We laten zwakke informatie en zwakke verbindingen los. Vergeten is menselijk… Het menselijk brein is helemaal niet zo goed in het onthouden van gegevens zonder regelmatige toepassing hiervan.

Verspilling
Medewerkers laten in de praktijk de geboden opleidingsmogelijkheden (evt. toegekend opleidingsbudget) in meer of mindere mate onbenut. Volgens onderzoek zou het tot 40% ‘verspilling’ kunnen gaan. De meest genoemde excuses zijn: geen tijd en/of te weinig relevantie. Dit staat in schril contrast bij de verwachting/eis op het ogenblik van het solliciteren bij de organisatie.
De vooruitgeschoven oplossing is om het leren verder te personaliseren en de leerstof compacter aan te bieden zodat ze in korte leermomenten kan worden verwerkt.
Maar er is meer. Tijdens de schooltijd willen jongeren graag overleggen met elkaar, kletsen, informatie delen, zaken bespreken, het al dan niet eens of oneens zijn. Ook op latere leeftijd willen medewerkers bij voorkeur collectief leren, in interactie met elkaar. Bij collectief leren wordt meer en sneller kennis opgenomen.

Verbinden
Om een taal te leren staan vandaag staan vandaag tal van online apps en cursussen ter beschikking, te gebruiken op het ogenblik dat best past in de persoonlijke agenda. Maar iedereen weet dat een taal leren pas echt lukt door te spreken met anderen, via interactie met anderen en door de taal praktisch toe te passen.
Samen met anderen leren in een bepaalde context i.p.v. eenzijdig leren en toepassen. Via interactie zal de groep je beïnvloeden, corrigeren, aanvullen, nuanceren en een nieuwe context bieden. Dat geldt evenzeer voor alle andere deelnemers: ook zij zullen bijleren, hun al verworven kennis opfrissen. Dat is de kracht van collectief leren. De wetenschappelijke verklaring hiervoor is dat de leden binnen een netwerk elkaar wederzijds beïnvloeden en gezamenlijk de verworven kennis opslaan.
Door interactie ervaren medewerkers betrokkenheid, openheid en begrijpen ze beter de noodzaak, aanpak en gevolgen. Collectief leren werkt ook inspirerend voor elk individu in de groep.
Collectief leren en interactie is deel van onze biologische oorsprong en de werking van het menselijk brein. Mensen hebben context nodig. Interactie met anderen maakt dat we die context begrijpen en verder vormgeven. Zonder context ‘hecht’ het geleerde zich niet in ons brein, en vertrouwen we het minder, wat ook de toegekende relevantie ondermijnt.
Collectief leren in interactie ligt ons van nature het beste. Organisaties zouden er bewuster gebruik moeten van maken.